Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Δουλεύω σας το πα;;; ναι ναι! είμαι χαρούμενη επιτέλους η μέρα έχει ένα σκοπό.
Χτες έπεσα φαρδιά πλατιά στο δρόμο μπροστά από ένα μάτσο άντρες. Είμαι από μικρή αρκετά κομπλεξική. Όπου έβλεπα παρέες αντρών άλλαζα πεζοδρόμιο. Θυμάμαι συχνά να κάνω ολόκληρους κύκλους για να φτάσω σπίτι μου, όταν είχαν διάλειμμα τα ΤΕΕ. Ε οπότε τώρα που έπεσα μπροστά τους σκέφτηκα δύο πράγματα. Πρώτον, να μείνω εκεί με κλειστά μάτια γιατί δεν είχα κουράγιο να αντιμετωπίσω τη μεγαλύτερη ντροπή του αιώνα και δεύτερον να το γράψω στο μπλογκ. Δε φόραγα και γυαλιά ηλίου δυστυχώς, τα οποία είναι κατάμαυρα και νομίζω ότι μου παρέχουν μια προστασία. Έπρεπε να αντιμετωπίσω τη γκαντεμιά κατάματα.
Σιγά μην έπεσα τόσο σικάτα:

Ε ναι κάπως έτσι...

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Χτες πήγα να δω την παράσταση chicago. Δεν ξέρω αν μου άρεσε. Φταίει ίσως το ότι δεν τρελαίνομαι για musical! Βγάλαμε εισιτήρια με 15 ευρώ οπότε κάτσαμε στην κορφή κανέλλα του αχανούς θεάτρου Παλλάς. Εν πάσει περιπτώσει καλά ήταν, μπορεί να μη μας δινόταν ποτέ ευκαιρεία να το δούμε στο Λονδίνο ππου απ'ότι ξέρω κατέβηκε φέτος μετά από 15 χρόνια. Οπότε αυτό απο μόνο του είναι σημαντικό. Τα highlights της βραδιάς ήταν ότι η φίλη μου το βρήκε απαίσιο και δεν ξέραμε πως να την ηρεμήσουμε να μείνει ακίνητη για 2,5 ώρες, ο κότσος της μπροστινής που έκρυβε τη μισή σκηνή-που πας καλή μου με κότσο στο θέατρο- και φυσικά όχι κλασάτο κότσο θεάτρου αλλά κότσο φοιτητριούλας που στρίβει τσιγάρο στο κυλικείο. Τον χειροκρότησα στο τέλος καθώς είχε ενεργό ρόλο στην παράσταση. Τέλος η Μαρινέλλα με το γνωστό της βιμπράτο που σπάει τζάμια....και νεύρα!!!
Φιλάκια!!!!
ΕΕΕΕΕ όχι και τέτοιος! Θα κλαιγα τα λεφτά μου...

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Σήμερα μπήκα στο μπλογκ και ειδα δύο σχόλια που δεν είχα δει. Το φιλαράκι ο Skroutzakos μου ειπε πως σταμάτησα να γράφω. Δε σταμάτησα απλά δεν έχω τι να γράψω. Το γενικότερο τέλμα της ζωής μου αγγίζει οτιδήποτε κάνω. Ξέρετε όταν δημιούργησα το blog μου, βρισκόμουν σε ένα μέρος που δε μου άρεσε καθόλου. Πήγα γιατί μου το επέβαλαν. Επειδή έπρεπε να δουλέψω για ακόμη μια χρονιά -επειδή του χρόνου δε ξέρεις τι γίνεται και αν θα έχεις δουλειά- . Το "του χρόνου" ήρθε και ναι όντως δεν έχω δουλειά. Η μέρα μου είναι πολύ συγκεκριμένη, ξυπνάω το πρωί, πίνω καφέ, ανοίγω το pc μπαίνω στο υπουργείο μετά στο mail, μετά στο fcb, μετά στα site ενημέρωσης. Το pc παραμένει ανοιχτό ως αργά τη νύχτα(βλέπετε άλλωστε την ώρα ανάρτησης) και εγώ πηδάω από site σε site χωρίς νόημα και σκοπό. Ο χρόνος για να γράψω στο blog μου είναι άπλετος, εγώ όμως δεν έχω πια ιστορίες καθημερινής τρέλας να σας πω, γιατί απλά δε βγαίνω και πολύ έξω για να τη συναντήσω... Την τρέλα μου την συναντάτε καθημερινά και σεις: μέτρα, δόση , τρόικα, δντ, σόιμπλε, μέρκελ, κρίση, έλλειμα, χρέος..ανεργία.. Δεν θέλω να σας μιζεριάσω. Θέλω να μπαίνετε και να διαβάζετε αστείες ιστορίες ή τουλάχιστον ενδιαφέρουσες. Όταν τις έχω θα τις γράψω σίγουρα. Να μόλις άκουσα στην tv τη Μανωλίδου να λέει "Καλωσήρθατε στο ΜΜΜΜΜaster CCCChef", δε θα σας το κρύψω .... δαιμονίστηκα.

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Εάν με είχατε πιστέψει και είχατε βάλει καφέ να ψήνεται τότε θα έχει γίνει το σπίτι μπουρλότο. Διανύω περίοδο μεγάλου άγχους καθώς περίμενα τις προσλήψεις αναπληρωτων από μέρα σε μέρα και το υπουργείο καθυστερούσε εξωφρενικά...επιτέλους σήμερα έγινε η πολυπόθητη ανάρτηση ... και δεν διορίστηκα. Οπότε μπορώ επιτέλους να βυθιστώ στην ανεργία μου ήρεμη πια να σας γράψω. Πιστεύω ότι είναι ανούσιο να αναφερθώ στις διακοπές μου καθώς πλέον έχω ξεχάσει σημαντικές λεπτομέρειες. Θα πιάσω την ιστορία από το Σεπτέμβρη και μετά. Γύρισα Αθήνα και έκανα πολλά πράγματα με πολύ λίγο κόστος. Λόγω επικείμενης ανεργίας η οποία σήμερα έγινε βεβαιότητα, προσπαθούσα να είμαι λίγο μετρημένη στα οικονομικά μου! Μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα πολύ το Σεπτέμβριο καθώς πήγα πολύ θερινό σινεμά, θέατρο, βόλτες με παγωτό στο χέρι αλλά και χοτ ντογκ στο IKEA. Όλα με μηδαμινά έξοδα. Ψάξτε κι εσείς έξυπνους τρόπους διασκέδασης και ψυχαγωγίας!!! Μπορώ να πω ότι περνάς πολύ καλύτερα έτσι!  Όταν πηγαίνω στο Ikea λοιπόν ανυπομονώ να το διασχίσω ολόκληρο στα γρήγορα και να βρεθώ στο σουηδικό μαγαζί και στα χοτ ντογκ, στην coca cola που τη γεμίζεις όσες φορές ποθείς και στο σουφλέ σοκολάτας με παγωτό με μονάχα 1,5 ευρώ. Δε μπορώ να πω βέβαια ότι εγώ και ο φίλος μου φύγαμε χωρίς ψώνια εντάξει ολόκληρο Ikea είναι αυτό , κάτι θα σε δελεάσει. Φύγαμε λοιπόν με ένα βουρτσάκι τουαλέτας και ένα λαμπατέρ. Σπαστική στιγμή της μέρας : μία κυρία η οποία δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να καταλάβει πώς δουλεύει το μηχάνημα που βάζει μουστάρδα κέτσαπ και μαγιονέζα στο χοτ ντογκ. Περίμενα 5 λεπτά πίσω της έτοιμη να της χώσω τα λουκάνικα στο μάτι! Αυτά για τώρα ...


Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

αφορητα μακροσκελείς διακοπές.... οι διακοπές όμως έχουν και πολλά νέα! από αύριο στρώνομαι στη δουλειά! ψήστε καφέ!


Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Αγαπημένοι αναγνώστες του τρελομπλόγκ μου ήθελα να σας πω ότι σήμερα πήγα για καφέ στο αγαπημένο μου καφενεδάκι "κλεψύδρα" στην Πλάκα και ήταν ονειρεμένα! Όποιος βρίσκεται Αθήνα και θέλει κάτι ήσυχο και παραδοσιακό ας πάει! Παρακάτω έχω φωτό του πώς ήταν το μέρος 35 χρόνια πριν... Στο συγκεκριμένο κτίσμα της εικόνας σήμερα είναι gallery! 
Όπως φεύγαμε από την κλεψύδρα κατεβήκαμε στη Ρωμαϊκή αγορά μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη... η πρόβα του μπαλέτου της λυρικής σκηνής για την παράσταση της 1ης Ιουλίου..ακριβώς μέσα στον αρχαιολογικό χώρο! Μαγευτικό! Είδαμε και το μπαλέτο μας λοιπόν. Ο σύνδεσμος για να μάθετε οποιαδήποτε πληροφορία είναι: http://www.nationalopera.gr/index.php?view=details&id=180%3A----&option=com_eventlist&Itemid=7&lang=el
Σήμερα το ποστ ήταν εκπαιδευτικού χαρακτήρα! Μη θυμώνετε έχω ηρεμήσει λίγο τώρα που ήρθα σπιτάκι μου....υπόσχομαι ότι δε θα κρατήσει για πολύ! :)))


Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

χαχα έχω μέρες να γράψω γιατί επέστρεψα! Στο σπίτι μου! Το αληθινό - το κανονικό - που δεν έχει νοίκια - ούτε τρελές σπιτονοικοκυρές και έχει μόνο μπαμπά και μαμά! γιουπιιι! Εγώ κανονικά μένω στο πάνω διαμέρισμα αλλά για την ώρα έχω εγκατασταθεί στο παιδικό  μου δωμάτιο και δε θα ξεκουνήσω μέχρι να νιώσω την οικογενειακή θαλπωρή  στο κόκκαλο - δηλαδή μέχρι ν'αρχίσουμε  να σκοτωνόμαστε! να σας πω ότι ήμουν στη στάση περίμενα λεωφορείο... Μπήκαν μέσα 15 αθίγγανοι που φώναζαν και γελούσαν και κανείς εννοείται δεν χτύπησε εισιτήριο...μετά μπήκαν δύο λεσβίες ναρκομανείς πιασμένες χέρι χέρι! Τους κοιτούσα με τόση νοσταλγία! ΠΌΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ....ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΝ...Αθήνα μου Παλλάδα μου! 


Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Δε το πιστεύω ότι έχω τόσες μέρες να γράψω...και να πεις ότι κάνω κάτι σοβαρο;; έχει βουλιάξει το κρεβάτι ! μα πως ξέχασα να σας πω ότι μια συνάδελφος μετά από διαφωνία μας σε θέμα δουλειάς μου ξεδίπλωσε τις απόψεις της λέγοντάς μου "άντε να κοιτάξεις τη μούρη σου στον καθρέφτη", "μουτζούφλω", "να πας σε κανένα ψυχίατρο μη το αφήσεις". Χαίρομαι όταν μιλάω με ανθρώπους με επιχειρήματα και τεκμηριωμένο λόγο. Το μόνο που με σόκαρε ήταν ο καθρέφτης. Είμαι πραγματικά αρκετά όμορφη. Ψυχίατρο χρειάζομαι δε λέω όχι.


Κυριακή 20 Μαΐου 2012

νέα ανάρτηση γιατί όπως είπα στο φίλο μου σκρουτζάκο 25 και σήμερα οπότε δε γίνεται να μη σας το πω. Σε 25 μέρες απολύομαι ψαρούκλες και τα μαλλιά μου κάνω μπούκλες....έτσι μου ρχεται να τραγουδήσω κάγκελα κάγκελα κάγκελα παντού και τα μυαλά στα κάγκελα,,,τα μπούτια σου μαρίαα...εε συγγνωμη παρεκτράπηκα! είναι που γυρίζω στην πατρίδα στο διπλό κρεβάτι μου και στο μικρό πρίγκιπα που με περιμένει πάνω από το κρεβάτι μου -που εγώ η ίδια έχω ζωγραφίσει. καλά με περιμένει και ο άλλος πρίγκιπας ξέρετε τώρα...καταλαβαίνετε.. φιλιάάάάάάάά ; P

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Ετοιμάζω την διπλωματική μου εδώ και κανά χρόνο γιατί μετά το διορισμό μου έπαθα κατάθλιψη και δε μπορούσα να γράψω...ωραια δικαιολογία ετσι; Τώρα γιαβάς γιαβάς την ολοκληρώνω και έστειλα στον επιβλέποντα καθηγητή να δει τι έχω κάνει so far. Τώρα δύο πράγματα συμβαίνουν ή έχει εντυπωσιαστεί και μου υποσκάπτει το λάκκο για να τη δημοσιεύσει πρώτος στους new york times ή απλά απαξιεί. Δεν έχει απαντήσει εδώ και περίπου 3 εβδομάδες!


Σάββατο 5 Μαΐου 2012

σημερα η μερα περασε ευχαριστα πηγα για μπανιο, εχω κλειστη την τηλεοραση γιατι δεν αντεχουν τα νευρα μου... καταλαβαινετε... και καιγομαι ολη μερα βλεποντας μια ξενη σειρα! ειμαι πολυ καλα δεν με νευριασε τιποτα εκτος απο ενα μυγακι που μπηκε στη μυτη μου και απο μια γατα που πηδηξε απ' τον καδο και μου κοψε το αιμα.


Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Καλησπερα και καλο μήνα! Σήμερα τα περάσα πολύ όμορφα γιατί πήγα για το δεύτερο μπάνιο μου! Εδω που βρίσκομαι είναι ήδη καλοκαίρι!!! Λίγο κρύο το νερό αλλά δεν πειράζει σφίγγει και το δέρμα! Μετά φάγαμε σε μια ταβέρνα δίπλα στο κύμα...θαλασσινά! Μέχρι εδώ όλα κύλησαν χαρούμενα κι ευτυχισμένα ... φυσικά όμως δε θα άφηνα τους λίγους (μεχρις στιγμης γιατι ευελπιστω να αυξηθούν σύντομα) αναγνώστες αυτού του μπλογκ να βαρεθούν. Τα κατάφερα να βρω ψεγάδια σε αυτή τη μέρα που όμως σημειώνω τα αντιμετώπισα με χαμόγελο! yeeeah!!! τι θα παραγγείλουμε κορίτσια;;; θαλασσινά...οκ..τι θαλασσινα;; το ταδε το ταδε ....και σαγανακι γαριδες! Και ναι μουτζώστε με εγώ το ήθελα το σαγανάκι γιατί μαρέσει πολύ... έρχεται λοιπόν παίρνω το κουταλάκι να σερβιριστώ στο πιατάκι μου... και λέει η παραδιπλανή μου (που σημειωτέον δεν κάνουμε παρέα που και που συναντιόμαστε) αχ εγω θα βουτήξω λιγο ψωμάκι... και βουταει τη φρατζολα και την παπαριάζει μεσα στην πιατέλα με το σαγανακι γαριδες...Που πας κυρά μου με το ψωμι μες στην πιατέλα;;; μασ ρωτησες αμα θελουμε να φαμε τα ψιχουλά σου τα παπαριασμένα;; ε κάπου εκει μου κόπηκε η όρεξη την έβγαλα με ψωμάκι γιατι και τα υπόλοιπα τα τεμάχισε η ίδια με το μαχαίρι και το πηρούνι ΤΗΣ.
σας φιλώ!


Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Σήμερα όλοι ετοιμάζονται για το γάμο! Κοστούμια, φορέματα, παπούτσια, τσάντες, πιστολάκια, μακιγιαρίσματα, χτενίσματα. Εγώ δε θα πάω. Καθώς είμαι χιλιόμετρα μακριά. Αρκέστηκα να τους δω όλους ντυμένους από το skype. Δεν θέλω όμως να παραπονιέμαικ εγώδετα περνάω κι άσχημα κάτω από το πάπλωμα!

VS


                                                                          Φιλιά!


Πέμπτη 26 Απριλίου 2012



Έχω πολλά μυγάκια θεέ μου δωσε μου υπομονή! μου μπαινουν στα ρουθουνια το βραδυ που κοιμαμαι! τα ψεκασα σημερα με χλωρινη αντε να δουμε!

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Κάνω δύο αναρτήσεις σήμερα γιατί δε πρόλαβα να πω όσα ήθελα προηγουμένως. Πριν μίλησα με την αδρφή μου και αφού μαλώσαμε γιατί έχω πολλά νεύρα μου είπε να ηρεμήσω και να αρχίσω να σκέφτομαι θετικά για τη ζωή και τους ανθρώπους που συναντάω. Μου επέβαλλε κάθε μήνα να της αναφέρω τουλάχιστον τρία άτομα που θεωρώ καλούς ανθρώπους.(έβαλε μόλις γκολ η Τσέλσι και παρά τρίχα γλίτωσε το έμφραγμα ο speaker). Που λέτε, δύσκολο αυτό που μου ζητάει η sister γιατί μου είναι δύσκολο να βρίσκω τρεις απο αυτούς κάθε μήνα. Εκτός και αν μεταμορφωθώ σε αγκινάρα.(καρδια αγκινάρα - το πιάσατε το ευφυολόγημά μου ε;) θεωρώ ότι έχω χαλάσει ως χαρακτήρας λίγο φέτος και κυρίως έχω γίνει πολύ κυκλοθυμική..μία είμαι καλά μια δεν είμαι μία έτσι μια γιουβέτσι. Μου τύχαν και περίεργες περιπτώσεις στο δρόμο μου, είμαι και εκ φύσεως λίγο στραβάδι...ε πολύ θέλει να δέσει η στραπατσάδα; Άσε που όλα αυτά που γίνονται στη χώρα φέτος δεν με έχουν αφήσει ανεπηρέαστη ούτε στη ψυχολογία ούτε στην τσέπη. Πάντως μου λείπει ο παλιός τέλειος εαυτός μου και γνωρίζω ότι έχω δρόμο μέχρι να φτάσω στο σημείο να ξαναπώ:


Γιατί κάποτε το έλεγα και το πίστευα!
Έχω λίγο καιρό να γράψω όχι γιατί φτιάξαν τα πράγματα...συνεχίζω να μην περνάω καλά απλά μεσολάβησε το Πάσχα και πήγα σπιτάκι μου όπου πέρασα αρκετά καλά. Ξεχάστηκα λίγο..το λέω. Και μαντέψτε σας γράφω διότι επέστρεψα πριν δύο μέρες και αμέσως έπιασα να γράψω σαν τον καταθλιπτικό που ψάχνει με αγωνία τα αντικαταθλιπτικά του όταν αρχίσει να υποτροπιάζει. Είχα κάποια συμπτώματα καταθλιψούλας. Έχω λίγη ταχυκαρδία, έχω λίγη βαρεμάρα. Ίσως φταίει το ότι η καταπληκτική μου τηλεόραση πιάνει ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΚΑΝΑΛΙ. Έτσι παρακολουθώ με αγωνία Μπαρτσελόνα - Τσέλσι.
Πριν φύγω για Πάσχα φωτογράφισα λίγο την άνοιξη. Έχει ωραία φύση εδώ... πάλι καλά.





Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Θα ξεκινήσω με την πρώτη και βασική περιπετεια που βίωσα πατώντας το γρουσούζικο ποδαράκι μου εδώ. Λέω γρουσούζικο γιατί απλά μάλλον είναι.....Έπρεπε να βρω σπίτι. Πέτυχα μια γιαγιά. Σπουδαγμένη. Ευγενική. Φιλόξενη. Όλη η πολυκατοικία δική της. Ολοκαίνουργη. Νοίκιαζε ένα διαμέρισμα αλλά δεν είχε τα κλειδιά. Τα έψαχνε μανιωδώς. Δεν τα έβρισκε. Μας έδειξε το από πάνω διαμέρισμα που ήταν ήδη νοικιασμένο διότι ήταν ολόιδιο με το άλλο. Μπήκαμε μέσα ενοχλώντας τους ανθρώπους που έμεναν εκεί. Ήταν πράγματι πολύ ωραίο. Ευάερο και ευήλιο και καινούργιο. Μου είπε " εσένα θέλω για νοικάρισσά μου σε συμπάθησα". Το σπίτι είναι επιπλωμένο έχω και σαλονάκι μπαμπού μέσα. Φουρνάκι της κόρης μου που ήταν φοιτήτρια ολοκαίνουργιο. Οι προηγούμενοι νοικάρηδες ήταν πολύ καλοί το πρόσεχαν. Και γραφειάρα ολοκαινουργη για να μελετάς. Και air condition! Και εκεί την πάτησα. Το έκλεισα. Έδωσα και προκαταβολή. Ναι ναι μουντζώστε με. Το αξίζω. Γουρούνι στο σακί.... και ότι άλλο σκέφτεστε ναι...ναι. Ήρθε το βράδυ όταν επιτέλους βρήκε τα κλειδιά. Ανοίγει η πόρτα και αρχίζω να μυρμηγκιάζω. Το μπαμπού ήταν δύο καρέκλες ξύλινες από αυτές που κυκλοφορούσαν το '80 και σου δημιουργούν μια γλυκειά ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ. Το κουζινάκι με καμμένα λάδια και την πόρτα να χάσκει. Στο μπάνιο το καλοριφέρ έτρεχε και ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ....ΛΙΩΣΑΜΕ! Μάλλον επειδή ΔΕΝ ΕΙΧΕ AIR CONDITION! Έκατσα στο μπαμπού της κακιάς ώρας και έβλεπα κόκκινο. Έδιωξα τη γριά για να σκεφτώ.  Μετά πήγα και τη βρήκα της είπα ότι δεν είναι τα πράγματα όπως μου τα είπε. Μα μου λέει ήταν γρουσούζηδες παιδί μου δεν μας λέγαν τι φθορές έχει το σπίτι για να τις φτιάξουμε. Εν πάσει περιπτώσει της λέω θέλω να φύγω διότι εγώ εκεί δε μπορώ να μείνω και να μου δώσει την προκαταβολή για την οποία σημειωτέον δεν μου έδωσε καμία απόδειξη. ΚΑΙ ΤΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ?  ΑΑΑ υπάρχουν νόμοι μου λέει. Άρχισα να τσιρίζω ...  μάλλον την έπεισα... Βρέθηκα πτώμα στην ψυχική κυρίως κούραση σε ένα ξενοδοχείο με τα λεφτά στην τσάντα. ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!                                                                                                                             

Am I crazy ha?

Ξεκινώ να γράφω μέσα σε μια προσπάθειά μου να την παλέψω στην ξενιτιά. Όταν λέω ξενιτιά δεν πήγα και πολύ μακριά βρίσκομαι εντός ελλάδας...απλά για να προσεγγίσω το σπίτι μου πρέπει να ταξιδέψω 9 ώρες με το καράβι και άλλες 3 με το κτελ. Οπότε η λέξη ξενιτιά είναι μάλλον "λίγη" εφόσον για να πάω στις φάμπρικες της Γερμανίας χρειάζομαι μόλις ένα διωράκι με το αεροπλάνο. Έφυγα γιατί διορίστηκα στην επαρχία. Εγώ δεν έχω πρόβλημα με την επαρχία η Αθήνα είχε αρχίσει να με κουράζει, η συγκεκριμένη επαρχία όμως ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ. Το βασικό πρόβλημα όμως είναι άλλο. Πέφτω συνέχεια σε τρελούς ή είμαι εγώ τρελή.  am i crazy??? Ha????