Δουλεύω σας το πα;;; ναι ναι! είμαι χαρούμενη επιτέλους η μέρα έχει ένα σκοπό.
Χτες έπεσα φαρδιά πλατιά στο δρόμο μπροστά από ένα μάτσο άντρες. Είμαι από μικρή αρκετά κομπλεξική. Όπου έβλεπα παρέες αντρών άλλαζα πεζοδρόμιο. Θυμάμαι συχνά να κάνω ολόκληρους κύκλους για να φτάσω σπίτι μου, όταν είχαν διάλειμμα τα ΤΕΕ. Ε οπότε τώρα που έπεσα μπροστά τους σκέφτηκα δύο πράγματα. Πρώτον, να μείνω εκεί με κλειστά μάτια γιατί δεν είχα κουράγιο να αντιμετωπίσω τη μεγαλύτερη ντροπή του αιώνα και δεύτερον να το γράψω στο μπλογκ. Δε φόραγα και γυαλιά ηλίου δυστυχώς, τα οποία είναι κατάμαυρα και νομίζω ότι μου παρέχουν μια προστασία. Έπρεπε να αντιμετωπίσω τη γκαντεμιά κατάματα.
Σιγά μην έπεσα τόσο σικάτα:

Ε ναι κάπως έτσι...

Χτες πήγα να δω την παράσταση chicago. Δεν ξέρω αν μου άρεσε. Φταίει ίσως το ότι δεν τρελαίνομαι για musical! Βγάλαμε εισιτήρια με 15 ευρώ οπότε κάτσαμε στην κορφή κανέλλα του αχανούς θεάτρου Παλλάς. Εν πάσει περιπτώσει καλά ήταν, μπορεί να μη μας δινόταν ποτέ ευκαιρεία να το δούμε στο Λονδίνο ππου απ'ότι ξέρω κατέβηκε φέτος μετά από 15 χρόνια. Οπότε αυτό απο μόνο του είναι σημαντικό. Τα highlights της βραδιάς ήταν ότι η φίλη μου το βρήκε απαίσιο και δεν ξέραμε πως να την ηρεμήσουμε να μείνει ακίνητη για 2,5 ώρες, ο κότσος της μπροστινής που έκρυβε τη μισή σκηνή-που πας καλή μου με κότσο στο θέατρο- και φυσικά όχι κλασάτο κότσο θεάτρου αλλά κότσο φοιτητριούλας που στρίβει τσιγάρο στο κυλικείο. Τον χειροκρότησα στο τέλος καθώς είχε ενεργό ρόλο στην παράσταση. Τέλος η Μαρινέλλα με το γνωστό της βιμπράτο που σπάει τζάμια....και νεύρα!!!
Φιλάκια!!!!
ΕΕΕΕΕ όχι και τέτοιος! Θα κλαιγα τα λεφτά μου...

Σήμερα μπήκα στο μπλογκ και ειδα δύο σχόλια που δεν είχα δει. Το φιλαράκι ο Skroutzakos μου ειπε πως σταμάτησα να γράφω. Δε σταμάτησα απλά δεν έχω τι να γράψω. Το γενικότερο τέλμα της ζωής μου αγγίζει οτιδήποτε κάνω. Ξέρετε όταν δημιούργησα το blog μου, βρισκόμουν σε ένα μέρος που δε μου άρεσε καθόλου. Πήγα γιατί μου το επέβαλαν. Επειδή έπρεπε να δουλέψω για ακόμη μια χρονιά -επειδή του χρόνου δε ξέρεις τι γίνεται και αν θα έχεις δουλειά- . Το "του χρόνου" ήρθε και ναι όντως δεν έχω δουλειά. Η μέρα μου είναι πολύ συγκεκριμένη, ξυπνάω το πρωί, πίνω καφέ, ανοίγω το pc μπαίνω στο υπουργείο μετά στο mail, μετά στο fcb, μετά στα site ενημέρωσης. Το pc παραμένει ανοιχτό ως αργά τη νύχτα(βλέπετε άλλωστε την ώρα ανάρτησης) και εγώ πηδάω από site σε site χωρίς νόημα και σκοπό. Ο χρόνος για να γράψω στο blog μου είναι άπλετος, εγώ όμως δεν έχω πια ιστορίες καθημερινής τρέλας να σας πω, γιατί απλά δε βγαίνω και πολύ έξω για να τη συναντήσω... Την τρέλα μου την συναντάτε καθημερινά και σεις: μέτρα, δόση , τρόικα, δντ, σόιμπλε, μέρκελ, κρίση, έλλειμα, χρέος..ανεργία.. Δεν θέλω να σας μιζεριάσω. Θέλω να μπαίνετε και να διαβάζετε αστείες ιστορίες ή τουλάχιστον ενδιαφέρουσες. Όταν τις έχω θα τις γράψω σίγουρα. Να μόλις άκουσα στην tv τη Μανωλίδου να λέει "Καλωσήρθατε στο ΜΜΜΜΜaster CCCChef", δε θα σας το κρύψω .... δαιμονίστηκα.

Εάν με είχατε πιστέψει και είχατε βάλει καφέ να ψήνεται τότε θα έχει γίνει το σπίτι μπουρλότο. Διανύω περίοδο μεγάλου άγχους καθώς περίμενα τις προσλήψεις αναπληρωτων από μέρα σε μέρα και το υπουργείο καθυστερούσε εξωφρενικά...επιτέλους σήμερα έγινε η πολυπόθητη ανάρτηση ... και δεν διορίστηκα. Οπότε μπορώ επιτέλους να βυθιστώ στην ανεργία μου ήρεμη πια να σας γράψω. Πιστεύω ότι είναι ανούσιο να αναφερθώ στις διακοπές μου καθώς πλέον έχω ξεχάσει σημαντικές λεπτομέρειες. Θα πιάσω την ιστορία από το Σεπτέμβρη και μετά. Γύρισα Αθήνα και έκανα πολλά πράγματα με πολύ λίγο κόστος. Λόγω επικείμενης ανεργίας η οποία σήμερα έγινε βεβαιότητα, προσπαθούσα να είμαι λίγο μετρημένη στα οικονομικά μου! Μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα πολύ το Σεπτέμβριο καθώς πήγα πολύ θερινό σινεμά, θέατρο, βόλτες με παγωτό στο χέρι αλλά και χοτ ντογκ στο IKEA. Όλα με μηδαμινά έξοδα. Ψάξτε κι εσείς έξυπνους τρόπους διασκέδασης και ψυχαγωγίας!!! Μπορώ να πω ότι περνάς πολύ καλύτερα έτσι!  Όταν πηγαίνω στο Ikea λοιπόν ανυπομονώ να το διασχίσω ολόκληρο στα γρήγορα και να βρεθώ στο σουηδικό μαγαζί και στα χοτ ντογκ, στην coca cola που τη γεμίζεις όσες φορές ποθείς και στο σουφλέ σοκολάτας με παγωτό με μονάχα 1,5 ευρώ. Δε μπορώ να πω βέβαια ότι εγώ και ο φίλος μου φύγαμε χωρίς ψώνια εντάξει ολόκληρο Ikea είναι αυτό , κάτι θα σε δελεάσει. Φύγαμε λοιπόν με ένα βουρτσάκι τουαλέτας και ένα λαμπατέρ. Σπαστική στιγμή της μέρας : μία κυρία η οποία δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να καταλάβει πώς δουλεύει το μηχάνημα που βάζει μουστάρδα κέτσαπ και μαγιονέζα στο χοτ ντογκ. Περίμενα 5 λεπτά πίσω της έτοιμη να της χώσω τα λουκάνικα στο μάτι! Αυτά για τώρα ...

αφορητα μακροσκελείς διακοπές.... οι διακοπές όμως έχουν και πολλά νέα! από αύριο στρώνομαι στη δουλειά! ψήστε καφέ!

Αγαπημένοι αναγνώστες του τρελομπλόγκ μου ήθελα να σας πω ότι σήμερα πήγα για καφέ στο αγαπημένο μου καφενεδάκι "κλεψύδρα" στην Πλάκα και ήταν ονειρεμένα! Όποιος βρίσκεται Αθήνα και θέλει κάτι ήσυχο και παραδοσιακό ας πάει! Παρακάτω έχω φωτό του πώς ήταν το μέρος 35 χρόνια πριν... Στο συγκεκριμένο κτίσμα της εικόνας σήμερα είναι gallery! 

Όπως φεύγαμε από την κλεψύδρα κατεβήκαμε στη Ρωμαϊκή αγορά μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη... η πρόβα του μπαλέτου της λυρικής σκηνής για την παράσταση της 1ης Ιουλίου..ακριβώς μέσα στον αρχαιολογικό χώρο! Μαγευτικό! Είδαμε και το μπαλέτο μας λοιπόν. Ο σύνδεσμος για να μάθετε οποιαδήποτε πληροφορία είναι: http://www.nationalopera.gr/index.php?view=details&id=180%3A----&option=com_eventlist&Itemid=7&lang=el

Σήμερα το ποστ ήταν εκπαιδευτικού χαρακτήρα! Μη θυμώνετε έχω ηρεμήσει λίγο τώρα που ήρθα σπιτάκι μου....υπόσχομαι ότι δε θα κρατήσει για πολύ! :)))

χαχα έχω μέρες να γράψω γιατί επέστρεψα! Στο σπίτι μου! Το αληθινό - το κανονικό - που δεν έχει νοίκια - ούτε τρελές σπιτονοικοκυρές και έχει μόνο μπαμπά και μαμά! γιουπιιι! Εγώ κανονικά μένω στο πάνω διαμέρισμα αλλά για την ώρα έχω εγκατασταθεί στο παιδικό  μου δωμάτιο και δε θα ξεκουνήσω μέχρι να νιώσω την οικογενειακή θαλπωρή  στο κόκκαλο - δηλαδή μέχρι ν'αρχίσουμε  να σκοτωνόμαστε! να σας πω ότι ήμουν στη στάση περίμενα λεωφορείο... Μπήκαν μέσα 15 αθίγγανοι που φώναζαν και γελούσαν και κανείς εννοείται δεν χτύπησε εισιτήριο...μετά μπήκαν δύο λεσβίες ναρκομανείς πιασμένες χέρι χέρι! Τους κοιτούσα με τόση νοσταλγία! ΠΌΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ....ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΝ...Αθήνα μου Παλλάδα μου!